Ξεκίνησα αργά. Ούτως η άλλως η μέρα της επιστροφής είναι χαμένη από χέρι, οπότε είπα τουλάχιστον να την κερδίσω εκεί που ήμουν και να φτάσω εδώ κατευθείαν για ύπνο.
Ταξίδευα μόνη μου. Έπιασε κι ένα ψιλόβροχο που στο δρόμο πάνω κάπου ήταν και χιόνι. Ήταν όμορφα ταξιδάκι. Μοιράστηκα τη μοναξιά μου με πολλές διαφορετικές μουσικές. Από Killers μέχρι Monica κι από Θηβαίο μέχρι Χατζηγιάννη.
--Παρεπιπτόντως οι 2 τελευταίοι έχουν πολύ ωραία κομμάτια στα τελευταία τους Album. Από Χ#γιάννη θα πρότεινα το Ανάποδα κι από Θηβαίο το Μη χαθείς--
Κλείνω την παρένθεση.. Απόλαυσα λοιπόν το ταξιδάκι μου σκαλίζοντας για 100ή φορά τα αγαπημένα μου αυτά τραγουδάκια.
10 μέρες εκτός..και το μυαλό μου ήταν υπερφορτωμένο με εικόνες. Εικόνες που έπρεπε να τακτοποιηθούν και να πάρουν μια θέση μέσα στο μυαλό μου. Στιγμές που τώρα έχουν μείνει απλά ως εικόνες. Είχα πολλά να σκέφτομαι οπότε η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα.
Όταν γυρνάς από κάπου, λες πάντα.. "πω πω .. τι γρήγορα που πέρασαν οι μέρες!"
Κι από την άλλη μέσα σε αυτές τις λίγες μέρες που νιώθεις ότι πέρασαν πιο γρήγορα από όσο έπρεπε, έχεις ζήσει κι έχεις νιώσει τόσα πολλά που φαντάζει μήνας!
Τσιτώθηκα και με κάτι πριν φύγω.. φορτώθηκα και από τη μοναξιά της επιστροφής και του ταξιδιού ..που μου'φυγαν δάκρυα.. Δεν ήταν λύπης. Ούτε καν ξέρω τι ήταν, πάντως μετά από λίγο ανακουφίστηκα. Ένιωσα πολύ πιο ξαλαφρωμένη.
Τώρα σπίτι. Μόνη μου.. τακτοποιώ σκέψεις και πράγματα κι επανέρχομαι σ'αυτό που λέω καθημερινότητα.
Πέρασα όμορφα.. κι ευχαριστώ όποιον συνέβαλε σε αυτό.
Καλή χρονιά, με υγεία.