Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου 2009

Μη το πεις πουθενά...

Μη το πεις πουθενά
πια τα βράδια δε κοιμάμαι
η καρδιά μου χτυπά
και φοβάμαι
ναι φοβάμαι..
...
...

-Τι λέει; Τι άλλο κάνεις; Τα νέα σου; Πως περνάς;
-Εεε.. δεν είμαι και πολύ καλα.
-Γιατί; Τι έγινε;
-Τίποτα μωρέ. Απλά βαριέμαι. Βαριέμαι τόσο που δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα. Κι όσο δεν κάνω τίποτα βαριέμαι ακόμα περισσότερο .. και πάει λέγοντας.
-Ε δε μπορεί.. Κάτι θα έχεις. Δεν είναι αυτός λόγος να μην είσαι καλά.
-Κι όμως για μένα είναι

...
...
..Δε ξέρω αν έχω αλήθεια
κάτι να μοιραστώ
και σου ζητάω βοήθεια
και ντρέπομαι για αυτό
πως ντρέπομαι για αυτό..

Αν δεν είναι καλά η υγεία σου, δεν είσαι καλά. Λόγος; Σοβαρός..
Αν δεν πάει καλά η δουλειά σου, δεν είσαι καλά. Λόγος; Οικονομικός ..
...
Αν δεν παει καλά η ζωή σου;.. Τότε δηλαδή γιατί να μην έχεις δικαίωμα να είσαι καλά;
Επειδή έχεις την υγεία σου και τα λεφτά σου;..
Ναι μπορεί λοιπόν. Μπορεί να μην έχω κάτι συγκεκριμένο κι όμως να μην είμαι καλά.
Γιατί αυτό το γενικό λύνεται πιο δύσκολα από όλα.


..μην το πεις πουθενά
όλα θέλω να τα αφήσω
σπίτι, φίλους, δουλειά
δίχως να κοιτάξω πίσω..